درباره این کتاب:
اقتصاد آموزش یکی از مهم ترین شاخههای علم اقتصاد است و تقریبا تمامیاصطلاحات، ضوابط و روشهای تحقیق که در تحلیل پدیدههای اقتصادی به کار میروند، به صورت مشابه در مطالعات وابسته به اقتصاد آموزش نیز مورد استفاده قرار میگیرند. در دهه۱۹۶۰، تیودور شولتز علم اقتصاد آموزش را ترویج داد و معتقد بود که مردم به عنوان تولید کننده و مصرف کننده بر روی خود سرمایهگذاری میکنند تا بهاین ترتیب تواناییهای خود را افزایش دهند. بزرگترین سرمایه گذاری در نیروی انسانی و روانشناسی تخصصی نیز آموزش است. در حالی که زمانی ارتباط بین آموزش و بهرهوری تولید تنها یک فرض به شمار میرفت، امروزه ما دلایل کافی برای اثبات این قضیه در دست داریم. اقتصاد جهان متحمل تغییراتی شده که سرمایه انسانی را در مرکز توسعه اقتصادی قرار داده است. تغییرات تکنولوژیک و جهانی شدن، ظرفیت سرمایه انسانی را برای کسب دانش فنی بیشتر و پاسخ سریع به تغییرات افزایش داده است.
اهمیت اقتصاد آموزش
مطالعاتی که در دهه ۱۹۶۰ میلادی درباره جنبههای اقتصادی نظامهای آموزشی انجام گرفت، از اهمیت زیادی برخوردار است؛ زمانی که تعدادی از اقتصاددانان ایده ارتباط منابع انسانی با رشد اقتصادی و کیفیت زندگی را مطرح کردند؛ امری که موجب توجه ویژه به آموزش گردید. هرچند سرمایه فیزیکی مانند زمین، ساختمان، کارخانهها و غیره برای توسعه اقتصادی ضروری هستند؛ اما منابعی منفعل هستند. در مقابل، منابع انسانی فعالند و محرک همه فعالیتهای انسانی هستند که درکل منجر به رفاه انسانها و پیشرفت یک کشور میشوند.
برای مشاهده بخشی از کتاب اینجا کلیک کنید